канцэнтры́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае агульны цэнтр.
2. Заснаваны на канцэнтрызме.
канцэнтры́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае агульны цэнтр.
2. Заснаваны на канцэнтрызме.
канцэптуа́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да канцэпцыі, які вынікае з канцэпцыі.
канцэ́пцыя, ‑і,
1. Сістэма поглядаў, спосаб разумення якіх‑н. з’яў.
2. Асноўная думка, агульная задума твора.
[Лац. conceptio.]
канцэраге́н, ‑а,
Рэчыва, фактар, якія садзейнічаюць узнікненню злаякасных пухлін.
[Лац. cancer — злаякасная пухліна і грэч. genos — паходжанне.]
канцэрагене́з, ‑у,
Працэс узнікнення і развіцця злаякасных пухлін.
канцэраге́ннасць, ‑і,
Здольнасць выклікаць злаякасныя пухліны.
канцэраге́нны, ‑ая, ‑ае.
Які выклікае злаякасную пухліну, мае адносіны да канцэрагенаў.
канцэ́рн, ‑а,
Адна з форм капіталістычных манаполій — аб’яднанне прадпрыемстваў розных галін прамысловасць банкаў і інш. пад агульным фінансавым кіраўніцтвам з захаваннем фармальнай незалежнасці ўдзельнікаў.
[Англ. concern.]
канцэ́рт, ‑а,
1. Публічнае выкананне інструментальных, вакальных музычных твораў, а таксама харэаграфічных, дэкламацыйных і інш. нумароў па пэўнай праграме.
2. Буйны музычны твор для аднаго інструмента ў суправаджэнні аркестра.
•••
[Фр. concert.]
канцэртава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
Даваць канцэрты, выступаць у канцэртах.