Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

каўчукаво́дства, ‑а, н.

Вырошчванне каўчуканосных раслін.

каўчукаво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каўчукаводства, звязаны з ім. Каўчукаводчая брыгада.

каўчу́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каўчуку. Каўчукавае дрэва. // Прызначаны для вытворчасці каўчуку. Каўчукавы завод. // Выраблены з каўчуку. Каўчукавая трубка. Каўчукавая падэшва.

каўчукано́с, ‑а, м.

Расліна, з млечнага соку якой здабываецца каўчук.

каўчукано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца каўчуканосам. Каўчуканоснае дрэва. Каўчуканосныя расліны.

каўчэ́г, ‑а, м.

1. Судна, у якім, згодна з біблейскім паданнем, выратаваўся ад «сусветнага патопу» Ной з сям’ёй і жывёлай.

2. У праваслаўнай царкве — скрынка для захоўвання асабліва каштоўных рэчаў; скарбонка.

каўшо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каўша. // Забяспечаны каўшом, каўшамі. Каўшовы экскаватар.