кама́шы, ‑аў; адз. камаш, ‑а, м.
Разм. уст. Мужчынскія чаравікі, туфлі (першапачаткова чаравікі з гумавымі ўстаўкамі па баках, без шнуроўкі). Хлопец чамусьці прыбраўся як на вечарынку: цёмна-шэрыя каверкотавыя штаны навыпуск.., старанна наглянцаваныя камашы. Хадкевіч. Міхалка падняў нагу і паказаў жоўтыя падношаныя камашы на тоўстай скураной падэшве. Ермаловіч.
камбаджы́йцы, ‑аў; адз. камбаджыец, ‑джыйца, м.; камбаджыйка, ‑і, ДМ ‑жыйцы; мн. камбаджыйкі, ‑жыек; ж.
Ранейшая назва кампучыйцаў.
камба́йн, ‑а, м.
Складаная машына, якая адначасова выконвае работу некалькіх машын або механізмаў. Збожжаўборачны камбайн. Сіласаўборачны камбайн. Горны камбайн. Самаходны камбайн. Тэкстыльны камбайн замяняе прадзільную, круцільную і сушыльную машыну. □ Цапы на сяле заглушыўшы, Бушуе камбайн-малатарня. Купала.
[Англ. combine.]
камбайнабудава́нне, ‑я, н.
Галіна машынабудавання, якая вырабляе камбайны.
камбайнава́нне, ‑я, н.
Уборка сельскагаспадарчых культур камбайнам. Суцэльнае прамое камбайнаванне.
камба́йнавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да камбайна. Камбайнавы агрэгат. Камбайнавы нож. // Які выконваецца з дапамогай камбайна. Камбайнавая ўборка збожжа. Камбайнавая здабыча вугалю.
камба́йнер, ‑а, м.
Механізатар, які працуе на сельскагаспадарчым камбайне. А цяпер вакол шчаціна пожні. Прыйдуць трактары араць сюды, Бо дажаў пшаніцы клін апошні Толькі што камбайнер малады. Смагаровіч.
камба́йнерка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Разм. Жан. да камбайнер.