Verbum

каландрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Пракатваць на каландры, каб надаць гладкасць, глянцавітасць і пад. Каландраваць палатно.

кала́ндравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каландра. Каландравы вал.

каландро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Тое, што і каландраванне.

каландро́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які абслугоўвае каландр.

каланізава́цца, ‑зуецца; незак.

Зал. да каланізаваць.

каланізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

1. Гвалтоўна ператварыць (ператвараць) у калонію (у 1 знач.).

2. Засяліць (засяляць) свабодныя землі перасяленцамі, каланістамі.

каланіза́тар, ‑а, м.

1. Той, хто вядзе палітыку каланізацыі (у 1 знач.), прыгнятае і эксплуатуе працоўныя масы калоніі (у 1 знач.). Імперыялісты-каланізатары.

2. Той, хто засяляе свабодныя землі; пасяленец, каланіст.

каланіза́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каланізатара, уласцівы яму. Каланізатарскія метады. // Тое, што і каланізацыйны. Каланізатарская палітыка.

каланізацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каланізацыі, звязаны з каланізацыяй. Каланізацыйная палітыка.

каланіза́цыя, ‑і, ж.

1. Гвалтоўны захоп якой‑н. краіны і ператварэнне яе ў калонію (у 1 знач.).

2. Засяленне свабодных зямель перасяленцамі, каланістамі.