кадыфікава́цца, ‑куецца;
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuкадыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе;
Звесці (зводзіць) у кодэкс, зрабіць (рабіць) кацыфікацыю.
кадыфіка́тар, ‑а,
Той, хто займаецца кадыфікацыяй.
кадыфікацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кадыфікацыі.
кадыфіка́цыя, ‑і,
Звядзенне ў адзіную ўзгодненую сістэму (у кодэкс) законаў краіны, якія адносяцца да пэўнай галіны права.
[Ад лац. codex — кніга і facere — рабіць.]
кадэі́н, ‑у,
Парашок або таблеткі ад кашлю.
[Ад грэч. kōbeia — макавая галоўка.]
кадэ́нцыя, ‑і,
1. Гарманічны або меладычны абарот, які завяршае музычны твор або яго частку, падкрэсліваючы кампазіцыйную цэласнасць твора.
2. Вольная імправізацыя віртуознага характару, якая выконваецца сола і ўваходзіць у склад інструментальнага канцэрта.
[Іт. cadenza.]
кадэ́т 1, ‑а,
Выхаванец кадэцкага корпуса (
[Фр. cadet.]
кадэ́т 2, ‑а,
Член контррэвалюцыйнай канстытуцыйна-дэмакратычнай партыі ў дарэвалюцыйнай Расіі.
[Скарачэнне па назвах першых літар у словах: канстытуцыйны дэмакрат (к.-д. — ка-дэ); канчатак па аналогіі з кадэт 1.]
кадэ́цкі 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кадэта 1.
•••
кадэ́цкі 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кадэта 2.