Verbum

затра́ціцца, ‑траціцца; зак.

Зрасходавацца, патраціцца для якой‑н. мэты. Цяжкі карабель немэтазгодна саджаць на планету, бо на старт затраціцца значная частка запасаў паліва. Шыцік.

затра́ціць, ‑трачу, ‑траціш, ‑траціць; зак., што.

Зрасходаваць, патраціць (сродкі, сілу, час і пад.) для якой‑н. мэты. Затраціць грошы на рамонт. Затраціць сродкі на будаўніцтва. Затраціць многа часу на вучобу.

затра́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад затраціць.

затра́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да затраціцца.

2. Зал. да затрачваць.

затра́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да затраціць.

затрашча́ць і затрашчэ́ць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак.

Пачаць трашчаць, трашчэць. // Трэснуць; пратрашчаць, пратрашчэць. Тэлефон суха затрашчаў і раптам сціх. Чорны.

затрубі́ць, ‑трублю, ‑трубіш, ‑трубіць; зак.

Пачаць трубіць. // Пратрубіць. [Пастух] затрубіў у рог і ляснуў, як стрэліў, пугаю. Сабаленка.

затру́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць трухаць.

затрыво́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Пачаць трывожыцца.

затрыво́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

Пачаць трывожыць.