затрубі́ць, ‑трублю, ‑трубіш, ‑трубіць; зак.
Пачаць трубіць. // Пратрубіць. [Пастух] затрубіў у рог і ляснуў, як стрэліў, пугаю. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)