запрапанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што, з інф. і дадан. сказам.
Унесці прапанову; прапанаваць. Запрапанаваць сесці. □ Лейтэнант быў старэйшы за ўсіх тут па званню, і яму запрапанавалі месца. Сіўцоў. Калі ўсе ўселіся, сакратар запрапанаваў, каб сход вёў Харытон Бабёр. Пестрак.
запрапа́сці, ‑паду, ‑падзеш, ‑падзе; ‑падзём, ‑падзяце; зак.
Разм. Знікнуць, прапасці. Ды гады юнацтва Не запрапалі, З імі мне спазнацца Зноў перапала. Чарнушэвіч.
запрапа́сціцца, ‑пашчуся, ‑пасцішся, ‑пасціцца; зак.
Разм. Прапасці, падзецца невядома куды. Вылез з палаткі і Лета. Шырокай далонню правёў па барадзе, падкінуў некалькі галін пад таган. — Дзе ж Хмара запрапасціўся? — спытаў у Кіры, калі яна вярнулася. Лукша. — Дзе ж гэта вы так запрапасціліся? — Начавалі ў тым сяле, што за ляском. Скрыган.
запрасава́ны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад запрасаваць 1.
запрасава́ны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад запрасаваць 2.
запрасава́цца, ‑суецца; зак.
Зрабіцца гладкім, роўным у выніку прасавання. Складка добра запрасавалася.
запрасава́ць 1, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.
Загладзіць прасам. Запрасаваць шво.
запрасава́ць 2, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.
Сціснуць прэсам, ушчыльніць. Запрасаваць сена.
запрасі́цца, ‑прашуся, ‑просішся, ‑просіцца; зак.
Разм. Пачаць прасіцца.
запрасі́ць 1, ‑прашу, ‑просіш, ‑просіць; зак., каго-што.
1. Папрасіць прыйсці, прыехаць, з’явіцца куды‑н. Запрасіць сяброў у госці. □ [Пан] запрасіў мельніка да сябе ў маёнтак і запрапанаваў яму службу палясоўшчык. Бядуля.
2. Прапанаваць каму‑н. зрабіць што‑н. Капітан Рыбін ветліва запрасіў усіх сесці. Пестрак.
3. і без дап. Назваць занадта высокую цану за рэч, якая такой цаны не варта. Запрасіць за тавар вельмі дорага.
запрасі́ць 2, ‑прашу, ‑просіш, ‑просіць; зак.
Разм. Пачаць прасіць.
запрасо́ўвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да запрасавацца.
2. Зал. да запрасоўваць.
запрасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да запрасаваць.