Verbum

каталі́к,

гл. католік.

каталіко́с, ‑а, м.

Тытул духоўнай асобы (патрыярха) у армяна-грыгарыянскай, а таксама ў грузінскай праваслаўнай царкве.

[Ад грэч. katholikós — галоўны, усеагульны.]

каталіты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каталізу, звязаны з каталізам. Каталітычная рэакцыя. Каталітычныя працэсы.

каталі́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каталіцызму, да католікаў. Каталіцкая царква. Каталіцкія абрады. Каталіцкая вера.

каталі́цтва, ‑а, н.

Тое, што і каталіцызм.

каталіцы́зм, ‑у, м.

Веравызнанне заходняй хрысціянскай царквы, якую ўзначальвае рымскі папа.

каталі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да католік.

ката́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Стол на колцах для перавозкі хворых у бальніцы. Апоўначы Валю ўзялі ў аперацыйную. Яе не павялі, як звычайна, а паклалі на каталку. Карпаў.

катало́г, ‑а, м.

Спіс, сістэматызаваны пералік прадметаў (кніг, карцін, музейных экспанатаў і пад.), складзены ў пэўным парадку. Бібліятэчны каталог кніг. Алфавітны каталог. Сістэматычны каталог. Фондавы каталог.

[Ад грэч. katálogos — спіс, пералік.]

катало́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каталога. Каталожная картка. // Прызначаны для каталога. Каталожны пакой.