Verbum

кааптава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кааптаваць.

кааптава́цца, ‑туецца; незак.

Зал. да кааптаваць.

кааптава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго.

Правесці (праводзіць) кааптацыю.

каапта́цыя, ‑і, ж.

Папаўненне саставу якога‑н. выбарнага калегіяльнага органа новымі членамі па рашэнню гэтага органа без дадатковых выбараў.

[Ад лац. cooptatio — дадатковае выбранне.]

каардынава́насць, ‑і, ж.

Узгодненасць, зладжанасць. Каардынаванасць рухаў.

каардынава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. каардынаваць, каардынавацца.

каардынава́цца, ‑нуецца; зак. і незак.

1. Узгадніцца (узгадняцца), прыйсці (прыходзіць) у адпаведнасць.

2. толькі незак. Зал. да каардынаваць.

каардынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.

Узгадніць (узгадняць), прывесці (прыводзіць) у адпаведнасць чые‑н. дзеянні, ўчынкі і пад. Каардынаваць работу навукова-даследчых інстытутаў. □ Партызаны прыслалі пасланца. Цяпер можна будзе каардынаваць дзеянні, узгадняць мерапрыемствы... Мікуліч.

каардына́тар, ‑а, м.

Той, хто займаецца каардынацыяй (у 1 знач.).

каардына́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да каардынаты, каардынат. Каардынатная сетка. Каардынатныя плоскасці. Каардынатны вугал.