Verbum

канстытуцыяналі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прыхільнік канстытуцыяналізму.

канстэ́бль, ‑я, м.

Ніжэйшы паліцэйскі чын у Вялікабрытаніі і ЗША, а таксама камендант крэпасці або палаца ў Англіі.

[Англ. constable.]

кансультава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кансультаваць.

кансультава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; незак., з кім-чым.

Раіцца са спецыялістам па якому‑н. пытанню. — Думкі райкома партыі я не ведаю, не кансультаваўся ні з кім. Сабаленка.

кансультава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго і без дап.

Даваць кансультацыю (у 1 знач.). [К. Чорны] кансультаваў пачынаючых літаратараў, вёў з імі ажыўленую перапіску. Кудраўцаў. [Уладзіміра Юсцінавіча] вазіць да хворых хуткая дапамога, на санітарныя самалёце ён вылятае ў раённыя бальніцы кансультаваць урачоў. Карпюк.

кансульта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, якая дае кансультацыі па пытаннях сваёй спецыяльнасці.

[Ад лац. consultans, consultantis — дарадчык.]

кансульта́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да кансультант.

кансультаты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Дарадчы, з дарадчымі правамі. Кансультатыўны орган. Кансультатыўны савет.

кансультацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кансультацыі, прызначаны для яе. Кансультацыйная нарада. Кансультацыйны пункт.

кансульта́цыя, ‑і, ж.

1. Парада спецыяліста па якому‑н. пытанню. Даць кансультацыю. Атрымаць кансультацыю. □ Міхал працаваў пад удасканаленнем электродатрымальнікаў, і яму .. патрэбны былі Яўгенавы парады і кансультацыя. Карпаў. // Дадатковыя заняткі выкладчыкаў з навучэнцамі, якія праводзяцца з мэтай лепшага засваення матэрыялу. Расклад кансультацый. Кансультацыі па матэматыцы.

2. Установа, якая аказвае дапамогу насельніцтву парадамі спецыялістаў па якіх‑н. пытаннях. Юрыдычная кансультацыя. Дзіцячая кансультацыя. Жаночая кансультацыя.

3. Уст. Нарада спецыялістаў па якому‑н. пытанню.

[Ад лац. consultatio — нарада.]