Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

кампло́т, ‑у, М ‑лоце, м.

Змова супраць каго‑, чаго‑н.

[Фр. complot.]

кампо́ст, ‑у, М ‑сце, м.

Арганічнае ўгнаенне, якое атрымліваецца ад змешвання з зямлёй або торфам розных адходаў расліннага, жывёльнага або мінеральнага паходжання. Тарфяны кампост. Закласці гнаявы кампост.

[Англ. compost.]

кампо́стны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кампосту, з’яўляецца кампостам. Кампостнае ўгнаенне. Кампостныя бурты.

кампо́сцер, ‑а, м.

Прылада для прабівання ўмоўных знакаў кантролю (даты, нумару і інш.) на пасажырскіх білетах і інш. дакументах.

[Фр. composteur]

кампо́сцерны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кампосцера. Кампосцерны знак.

кампо́т, ‑у, М ‑поце, м.

Пітво з садавіны, ягад, згатаваных у вадзе з цукрам. Яблычны кампот. Чарнічны кампот. // Сумесь сушанай садавіны і ягад для гэтай стравы.

[Фр. compote.]

кампрадо́р, ‑а, м.

Туземны купец, пасрэднік паміж іншаземным капіталам і ўнутраным рынкам у некаторых залежных краінах Усходу.

[Ад ісп. comprador — пакупнік.]

кампрадо́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кампрадора, кампрадораў, належыць ім. Кампрадорская буржуазія.

кампраметава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кампраметаваць.

кампраметава́цца, ‑туецца; незак.

Зал. да кампраметаваць.