каўчукано́сны, ‑ая, ‑ае.
Які з’яўляецца каўчуканосам.
каўчукано́сны, ‑ая, ‑ае.
Які з’яўляецца каўчуканосам.
каўчэ́г, ‑а,
1. Судна, у якім, згодна з біблейскім паданнем, выратаваўся ад «сусветнага патопу» Ной з сям’ёй і жывёлай.
2. У праваслаўнай царкве — скрынка для захоўвання асабліва каштоўных рэчаў; скарбонка.
каўшо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да каўша.
кафалі́чны, ‑ая, ‑ае.
[Ад грэч. katholikós — з іншым вымаўленнем, чым каталіцкі.]
ка́федра, ‑ы,
1. Узвышэнне, памост для лектара або прамоўцы.
2. Аб’яднанне выкладчыкаў і навуковых работнікаў адной або некалькіх блізкіх навуковых дысцыплін у вышэйшай навучальнай установе СССР.
3. Пасада епіскапа, які кіруе епархіяй (першапачаткова — крэсла ў царкве для епіскапа).
4. Тое, што і кафедральны сабор (
[Ад грэч. kathédra — сядзенне.]
кафедра́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кафедры (у 3 знач.).
•••
кафеі́н, ‑у,
Рэчыва, якое змяшчаецца ў зярнятах кофе, чайным лісці (скарыстоўваецца ў медыцыне як стымулятар дзейнасці цэнтральнай нервовай сістэмы).
[Лац. coffeinum.]
кафе́йнік, ‑а,
Пасудзіна для варкі або падачы кофе.
кафе́йніца, ‑ы,
1. Банка або каробка для захоўвання кофе.
2. Ручны млынок для размолвання кафейнага зерня.
кафе́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кофе.
2. Колеру кофе, цёмна-карычневы.
3.
•••