карці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Памянш.-ласк. да карціна (у 1–3 знач.).
карці́ннасць, ‑і, ж.
Якасць карціннага (у 2 знач.). Карціннасць абмалёўкі.
карці́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да карціны (у 1 знач.). Карцінная галерэя. Карцінная рамка.
2. перан. Ненатуральна прыгожы, жывапісны, як на карціне (у 1 знач.). Карцінны жэст. Карцінная поза.
карці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.
Састаўляць карту, наносіць на карту, звяраць карты. Карціраваць паверхню Ветры пры дапамозе радыёлакатараў.
ка́рцэр, ‑а, м.
Цёмнае і цеснае памяшканне для часовага адзіночнага зняволення (у турмах, канцлагерах і інш.). Было страшна, калі білі, калі ў пакаранне па цэлых сутках трымалі без яды, калі саджалі ў карцэр — сыры цёмны склеп, дзе вяліся пацукі і кажаны... Васілевіч.
[Ад лац. carcer — турма.]
ка́рцэрны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да карцэра. Карцэрны рэжым.
карчава́льнік, ‑а, м.
Машына для карчавання. Мы спыняемся перад машынай з магутнымі сківіцамі. — Гэта новы карчавальнік Д–695, — тлумачыць інжынер. В. Вольскі.
карчава́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да карчавання. Карчавальныя работы. // Прызначаны для карчавання. Карчавальная машына.
карчава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. карчаваць.
карчава́ты, ‑ая, ‑ае.
Абл. Карчысты. Каторы год праводжу баразну Па цаліне. У карчаватых лядах Зярнят ўкінуў жменю не адну Я ў раллю пад бацькавым наглядам. Ляпёшкін.