Verbum

запе́чча, ‑а, н.

Тое, што і запечак. Адазваўся ў запеччы цвыркун — веснік блізкай ночы. Лынькоў.

запёрты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заперці.

запіва́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да запіваць ​¹.

запіва́ць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запіць ​¹.

запіва́ць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запіць ​².

запілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак.

1. што. Зрабіць надрэз пілой. Запілаваць вугал.

2. перан.; каго. Разм. Даняць папрокамі, прыдзіркамі.

запілі́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць пілікаць.

запіло́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да запілоўваць.

запіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запілаваць.

запіло́ўка, ‑і, ДМ ‑лоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запілоўваць — запілаваць.

запіна́цца ​¹, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да запнуцца.

запіна́цца ​², ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да запяцца.

2. Зал. да запінаць.