запілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак.
1. што. Зрабіць надрэз пілой. Запілаваць вугал.
2. перан.; каго. Разм. Даняць папрокамі, прыдзіркамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)