Verbum

карма... (гл. корма...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «корма...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: кармапровад, кармарэзка, кармасумесь.

кармавы́ ​¹, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да корму. Кармавая база. Кармавая вартасць сена. // Які служыць кормам, прыгодны для корму. Кармавыя буракі. Кармавыя травы. // у знач. наз. кармавы́я, ‑ых. Кармавыя культуры. Мяркуецца пачаць асушку балота пад пасевы кармавых. Дуброўскі.

•••

Кармавыя дрожджы гл. дрожджы.

кармавы́ ​², ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да кармы, знаходзіцца на карме. Кармавая частка судна. Кармавое вясло. Кармавы флаг.

2. у знач. наз. кармавы́, ‑ога, м. Матрос, які працуе на карме; рулявы.

кармаку́хня, ‑і; Р мн. ‑хань; ж.

Спецыяльна абсталяванае памяшканне на ферме для прыгатавання корму жывёле і птушцы. Механізаваная кармакухня. □ Паблізу рачулкі размяшчаўся гаспадарцы двор — канюшня галоў на сорак, кароўнік і свінарнік, кармакухня. Хадкевіч.

карманьёла, ‑ы, ж.

Французская народная рэвалюцыйная песня-танец.

[Фр. carmagnole.]

кармапро́вад, ‑а, М ‑дзе, м.

Прыстасаванне для аўтаматычнай падачы корму ў кармушкі.

кармарэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Машына для здрабнення, рэзкі кармоў.

кармасу́месь, ‑і, ж.

Жывёльны корм, прыгатаваны з сумесі розных траў, прадуктаў.

кармацэ́х, ‑а, м.

Цэх на жывёлагадоўчай ферме для механізаванай нарыхтоўкі кармоў.

кармі́лец, ‑льца, м.

Тое, што і карміцель. Сын жа быў сям’і апораю і кармільцам быў адзін, Працаваць хадзіў на фабрыку. Танк. Рабочы пасёлак туліўся ля невялікага цвікавага завода, які быў кармільцам усіх, хто жыў у пасёлку. Корбан.

кармі́ліца, ‑ы, ж.

1. Жан. да кармілец.

2. Тое, што і карміцелька (у 2 знач.).