засме́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да засмяяць.
засме́ціцца, ‑ціцца; зак.
Зрабіцца брудным, нячыстым ад смецця. Двор засмеціўся за зіму. // Страціць якасць, сапсавацца ад непатрэбных прымесей. Насенне засмецілася пустазеллем.
засме́ціць, ‑смечу, ‑смеціш, ‑смеціць; зак., што.
Запоўніць, забрудзіць смеццем. Засмеціць двор. Засмеціць падлогу. // Вырасшы ў вялікай колькасці, заглушыць іншыя расліны (пра пустазелле). Пустазелле засмеціла пасевы. // Сапсаваць непатрэбнымі прымесямі.
засме́чанасць, ‑і, ж.
Стан засмечанага. Засмечанасць насення.
засме́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад засмеціць.
2. у знач. прым. Сапсаваны непатрэбнымі прымесямі; нячысты. Засмечанае насенне. Засмечаная мова.
засме́чванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. засмечваць — засмеціць і стан паводле знач. дзеясл. засмечвацца — засмеціцца.
засме́чвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да засмеціцца.
2. Зал. да засмечваць.
засме́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да засмеціць.
засмо́ктвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да засмоктваць.
засмо́ктваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да засмактаць 1.