засме́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад засмеціць.
2. у знач. прым. Сапсаваны непатрэбнымі прымесямі; нячысты. Засмечанае насенне. Засмечаная мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)