Verbum

кадзі́льніца, ‑ы, ж.

Тое, што і кадзіла (у 1 знач.).

кадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кадзіла. Кадзільны дым.

кадзірава́льнік, ‑а, м.

Тое, што і кадзіроўшчык.

кадзірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для кадзіравання.

кадзі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кадзіраваць.

кадзі́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да кадзіраваць.

кадзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Зашыфраваць (зашыфроўваць); паведамленне пэўнымі ўмоўнымі знакамі ​¹ (кодам). Галай вывеў вонкі доўгую антэну дальняй сувязі, падключыў да рацыі поўную магутнасць акумулятараў і пачаў кадзіраваць тэкст перасцярогі. Шыцік.

кадзіро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для кадзіравання.

кадзіро́ўшчык, ‑а, м.

Спецыяліст па кадзіраванню.

кадзі́ць, каджу, кадзіш, кадзіць; незак.

Раскалыхваючы ў руцэ кадзіла, курыць ладанам або іншымі пахучымі рэчывамі ў час набажэнства. Кадзіць сваім кадзілам дзяк Паперадзе працэсіі. Куляшоў. Вось не забыцца мне ніколі, Як раз угодніку Міколе Служыў малебен поп адзін. Як шчыра ён кадзіў. Крапіва. // перан. Незаслужана, празмерна хваліць каго‑н. Сяджу і думаю: які ж я дзівак быў учора. Часам з некім грымеў, часах некаму ў вочы кадзіў. Кірэенка.