заслу́хванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. заслухваць — заслухаць.
заслу́хвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да заслухацца.
2. Зал. да заслухваць.
заслу́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да заслухаць.
заслухо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. заслухоўваць — заслухаць.
заслухо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да заслухацца.
2. Зал. да заслухоўваць.
заслухо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да заслухаць.
заслядзі́ць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.
Пакрыць слядамі; запэцкаць, затаптаць. Заслядзіць падлогу.
заслязі́цца, ‑зіцца; зак.
Пачаць слязіцца. // Напоўніцца слязамі. І можа ад яго, ад ветру, заслязіліся вочы. Шамякін.
засляпі́цца, ‑сляплюся, ‑слепішся, ‑слепіцца; зак.
Абл. Заплюшчыць вочы; зажмурыцца. Спачатку хаваліся Марына і Ала, а Гэлька шукала іх. Потым прыйшла Марынчына чарга. — Засляпіся, — закамандавалі ёй сяброўкі. — Каб мы паспелі добра схавацца. Лужанін.
засляпі́ць, ‑сляплю, ‑слепіш, ‑слепіць; зак., што.
Разм. Пазбавіць магчымасці бачыць; асляпіць. Магутны ўдар Арцёма Світкі некуды пад казырок каменданту засляпіў яму вочы. Пестрак. / у безас. ужыв. Бляскам агністым засляпіла вочы. Мурашка.