Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а б в г д е ё ж з і л м н о р у ы э ю я -.’

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш ю я .

заду́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да задурыць.

задурма́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад задурманіць.

задурма́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Страціць здольнасць ясна разумець; атупець.

задурма́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць.

Зак. да дурманіць.

задурма́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да задурманіцца.

задурма́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да задурманіць.

задуры́цца, ‑дуруся, ‑дурышся, ‑дурыцца; зак.

Разм. Збіцца з толку; адурманіцца, затлуміцца.

задуры́ць, ‑дуру, ‑дурыш, ‑дурыць; зак., каго-што.

Разм. Збіць з толку; адурманіць, затлуміць.

•••

Задурыць галаву каму — заблытаць каго‑н., пазбавіць здольнасці разумна разважаць.

задурэ́цца, ‑эюся, ‑эешся, ‑эецца; зак.

Разм. Дурэючы, захапіцца чым‑н., забыцца пра што‑н. Дзеці задурэліся, што і на абед забыліся.

задурэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Разм. Пачаць дурэць. // Зрабіць дурасць (у 2 знач.). — Калі ж чаго не зразумее, Або не ў часе задурэе, Ці так падыме часам спрэчку, — Стаў на калені і на грэчку! Колас.