задуры́ць, ‑дуру, ‑дурыш, ‑дурыць; зак., каго-што.
Разм. Збіць з толку; адурманіць, затлуміць.
•••
Задурыць галаву каму — заблытаць каго‑н., пазбавіць здольнасці разумна разважаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)