зако́рмліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да закарміць.
зако́рпацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Забавіцца, заняўшыся дробнымі справамі. Вярнуўся неўзабаве Піліпка ў хату. Уцёк, мусіць, ад маткі, як тая недзе закорпалася. Крапіва.
зако́скі, ‑сак; адз. няма.
Разм. Пачатак касьбы. На світанні Мядовымі лугамі пахне зара — Хутка будуць закоскі. Крупенька. На ўсходзе сонца з Грынёў прывозяць дзве касілкі... Кажуць, з адной пойдзе трактар. Гэта падмога касцам, што прыехалі на закоскі. Пташнікаў.
зако́т, ‑а, М ‑коце, м.
Франтон, звычайна з тонкага бярвення. Акенца круглае ў закоце — Вароты ластаўкам у сад. Бялевіч.
зако́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да закота. Закотнае акенца.
зако́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да закоўваць.
зако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да закаваць.
зако́ўзаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад закоўзаць.
зако́ўзацца 1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Стаміцца ад доўгага коўзання.
зако́ўзацца 2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Разм. Пачаць коўзацца.
зако́ўзацца 3, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Запэцкацца, забрудзіцца.
зако́ўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Запэцкаць, забрудзіць. Закоўзаць падлогу.