зако́ўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Запэцкаць, забрудзіць. Закоўзаць падлогу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)