Verbum

капелі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. капеліраваць.

капелі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Аддзяліць (аддзяляць) золата і серабро ад прымесі акісляемых металаў шляхам прагравання са свінцом у капелі.

капе́ль, ‑і, ж.

Спец. Пасудзіна з порыстых матэрыялаў для капеліравання.

[Ням. Kapelle з лац.]

капельды́нер, ‑а, м.

Уст. Тэатральны служыцель, які правярае білеты і паказвае гледачам месцы ў зале.

[Ням. Kapelldiener.]

капельды́нерскі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да капельдынера, належыць яму. Капельдынерскія абавязкі,

ка́пелька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

1. Памянш.-ласк. да капля (у 1 знач.).

2. толькі адз. Самая малая колькасць чаго‑н. Ужо засталася толькі капелька [чаю] на самым дне, і шкада было яе выпіваць, і нельга было выцерпець. Кулакоўскі. // у знач. прысл. ка́пельку. Зусім нямнога, чуць-чуць. Адпачыць капельку.

•••

Ні капелькі — ніколькі, ані.

капельма́йстар, ‑тра, м.

Асоба, якая кіруе хорам або аркестрам; дырыжор.

[Ням. Kapellmeister.]

капельма́йстарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да капельмайстра, належыць яму.

ка́пельнік, ‑а, м.

Мінеральны нацёк у пячорах; сталактыт, сталагміт.

ка́пельніца, ‑ы, ж.

1. Бутэлечка з прыстасаваннем у горлачку для адлічвання капель (пры пераліванні крыві, увядзенні лякарстваў і пад.). Кап... Кап... Капае, ў капельніцы ў шкляначку кроў. Пташнікаў.

2. Тое, што і піпетка.