кале́ка, ‑і,
Чалавек, які страціў якую‑н. частку цела або здольнасць валодаць ёю ці наогул мае які‑н. фізічны недахоп.
кале́ка, ‑і,
Чалавек, які страціў якую‑н. частку цела або здольнасць валодаць ёю ці наогул мае які‑н. фізічны недахоп.
кале́ктар, ‑а,
1. Установа, якая займаецца зборам і размеркаваннем чаго‑н.
2. Шырокі канал або труба, якая збірае вадкасць або газы з другіх каналаў (труб) для адводу іх у іншае месца.
3. Частка электрамашыны, якая служыць для ператварэння пераменнага току ў пастаянны.
4. Падземная галерэя, якая пракладваецца пад паверхняй вуліц для ўкладкі кабеляў або труб.
[Лац. collector — збіральнік.]
кале́ктарны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да калектара.
калектывізава́ць, ‑зуецца;
1. Аб’яднацца (аб’ядноўвацца) у калектыў.
2.
калектывізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе;
Аб’яднаць (аб’ядноўваць) у калгасы.
калектывіза́цыя, ‑і,
Аб’яднанне дробных сялянскіх гаспадарак у буйныя сацыялістычныя гаспадаркі — калгасы.
калектыві́зм, ‑у,
Таварыскае супрацоўніцтва і ўзаемадапамога працоўных, заснаваныя на свядомым падпарадкаванні асабістых інтарэсаў грамадскім.
калектыві́ст, ‑а,
Прыхільнік калектывізму.
калектыві́стка, ‑і,
калектывісты́чны, ‑ая, ‑ае.
Заснаваны на прынцыпах калектывізму.
калектыві́сцкі, ‑ая, ‑ае.
Заснаваны на прынцыпах калектывізму.