Verbum

кансерва́тарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да кансерватар.

кансерва́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кансерватара, уласцівы яму. Кансерватарскія, прынцыпы.

кансервато́рац, ‑рца, м.

Разм. Студэнт кансерваторыі.

кансервато́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Жан. да кансерваторац.

кансервато́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кансерваторыі. Кансерваторская адукацыя.

кансервато́рыя, ‑і, ж.

Вышэйшая музычная навучальная ўстанова, якая рыхтуе спецыялістаў у галіне музычнага мастацтва — выканаўцаў, кампазітараў, музыказнаўцаў.

[Іт. conservatorio.]

кансерваты́зм, ‑у, м.

Схільнасць да ўсяго старога, аджыўшага і варожасць да новага, прагрэсіўнага; кансерватыўныя погляды. Кансерватызм у кіраўніцтве. □ [Ён] рэзка нападаў на звычкі свайго народа, жорстка высмейваў яго забабоны і .. бічаваў яго акасцянеласць і кансерватызм. Колас. — Самае страшнае, таварышы, калі людзі звыкаюцца са становішчам, якое ёсць. Гэта называецца кансерватызмам, застоем. Шамякін.

кансерваты́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць кансерватыўнага. Кансерватыўнасць поглядаў. □ С першых жа дзён Максіму прышлося ваяваць з сялянскай кансерватыўнасцю. Колас.

кансерваты́ўны ​¹, ‑ая, ‑ае.

Варожы новаму, прагрэсіўнаму, прыхільны да старога, аджыўшага. Кансерватыўная палітыка. Кансерватыўны чалавек. Кансерватыўная партыя.

[Ад лац. conservativus — ахавальны.]

кансерваты́ўны ​², ‑ая, ‑ае.

Які ажыццяўляецца без хірургічнага ўмяшання (пра спосаб лячэння). Кансерватыўная тэрапія.

кансерва́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кансерваваць (у 2, 3 знач.). Кансервацыя музейных экспанатаў. Кансервацыя прадпрыемстваў.