Verbum

зашуме́ць ​¹, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак.

Пачаць шумець. // Прашумець. Навакол цішыня. Толькі чутна, як зрэдку Каласы зашумяць На шырокім палетку. Нядзведскі.

зашуме́ць ​², ‑міць; зак.

Разм. Узняцца пенай; запеніцца.

зашурпа́цець, ‑цее; зак.

Разм. Тое, што і зашурпаціцца.

зашурпа́ціцца, ‑паціцца; зак.

Разм. Зрабіцца шурпатым. Далоні зашурпаціліся.

зашурша́ць і зашуршэ́ць, ‑шыць; зак.

Пачаць шуршаць, шуршэць. // Прашуршаць, прашуршэць. З размаху лодка зашуршала па пяску пакатага берага і спынілася. Пальчэўскі. Зашуршэла чырвоная заслона, адчыніліся сярэднія дзверы. Чарот.

зашушу́кацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць шушукацца.

зашушу́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць шушукаць.

зашчабе́ньвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да зашчабеньваць.

зашчабе́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зашчабяніць.

зашчабяні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Спец. Пакрыць, засыпаць шчэбенем. Зашчабянінь дарогу.

зашчабята́ць, ‑бячу, ‑бечаш, ‑беча; зак.

Пачаць шчабятаць.