зашуме́ць ​1, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак.

Пачаць шумець. // Прашумець. Навакол цішыня. Толькі чутна, як зрэдку Каласы зашумяць На шырокім палетку. Нядзведскі.

зашуме́ць ​2, ‑міць; зак.

Разм. Узняцца пенай; запеніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)