Verbum

канве́ртарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канвертара. Канвертарная вытворчасць сталі.

канве́ртны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для вырабу канвертаў. Канвертная папера. Канвертная фабрыка.

канво́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канвы (у 1 знач.). Канвовыя ніці. Канвовы ўзор. // Зроблены на канве. Канвовая вышыўка.

канво́й, ‑ю, м.

1. Труgа ўзброеных людзей, якая суправаджае каго‑, што‑н. для аховы або прадухілення ўцёкаў. Панурыя, засмучаныя, устрывожаныя і абураныя такою несправядлівасцю, кандыбаюць сяляне пад казацкім канвоем. Колас.

2. Атрад баявых караблёў, які суправаджае і ахоўвае транспартныя і гандлёвыя судны ў час марскіх пераходаў.

[Гал. konvooi.]

канво́йнік, ‑а, м.

Разм. Тое, што і канваір. З малапрыкметнай бакавушкі зараз жа паказаліся салдаты-канвойнікі, а ў іх строгім атачэнні — Уладзік і Тургай, якога Лабановіч толькі цяпер пабачыў. Колас.

канво́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да канвою, з’яўляецца канвоем. Канвойная, служба. Канвойная рота. Канвойны салдат.

2. у знач. наз. канво́йны, ‑ага, м. Член канвою; канваір. Канвойныя заўтра абавязкова пералічаць усіх палонных. Сачанка.

канву́льсіі, ‑ій; адз. канвульсія, ‑і, ж.

Сутаргі ва ўсім целе. Віцца ў канвульсіях.

[Лац. convulsio.]

канвульсі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Сутаргавы. [Госці] проста душыліся ад смеху — канвульсіўнага, дзікага, непрыстойнага, што зусім не пасуе панскаму этыкету. Бядуля.

кангале́зец,

гл. кангалезцы.

кангале́зка,

гл. кангалезцы.