затра́та, ‑ы, ДМ ‑траце, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. затрачваць — затраціць.
2. звычайна мн. (затра́ты, ‑трат). Тое, што затрачана; расходы, выдаткі. Затраты на абсталяванне. Знізіць затраты. □ — Прадбачацца вялікія затраты для ўмацавання гаспадаркі. Самуйлёнак.
затра́ціцца, ‑траціцца; зак.
Зрасходавацца, патраціцца для якой‑н. мэты. Цяжкі карабель немэтазгодна саджаць на планету, бо на старт затраціцца значная частка запасаў паліва. Шыцік.
затра́ціць, ‑трачу, ‑траціш, ‑траціць; зак., што.
Зрасходаваць, патраціць (сродкі, сілу, час і пад.) для якой‑н. мэты. Затраціць грошы на рамонт. Затраціць сродкі на будаўніцтва. Затраціць многа часу на вучобу.
затра́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад затраціць.
затра́чвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да затраціцца.
2. Зал. да затрачваць.
затра́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да затраціць.
затрашча́ць і затрашчэ́ць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак.
Пачаць трашчаць, трашчэць. // Трэснуць; пратрашчаць, пратрашчэць. Тэлефон суха затрашчаў і раптам сціх. Чорны.
затрубі́ць, ‑трублю, ‑трубіш, ‑трубіць; зак.
Пачаць трубіць. // Пратрубіць. [Пастух] затрубіў у рог і ляснуў, як стрэліў, пугаю. Сабаленка.
затру́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць трухаць.