Verbum

засі́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад засівіць.

заскавыта́ць, ‑вычу, ‑вычаш, ‑выча; зак.

Разм. Пачаць скавытаць. // Азвацца скавытаннем; праскавытаць. Сабака заскавытаў і, увагнуўшы галаву і апусціўшы хвост, падаўся ўбок. Гурскі.

заскака́цца, ‑скачуся, ‑скачашся, ‑скачацца; зак.

Разм.

1. Доўга скачучы, забыць пра час.

2. Стаміцца, доўга скачучы.

заскака́ць, ‑скачу, ‑скачаш, ‑скача; зак.

Пачаць скакаць.

заска́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заскочыць.

засканда́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Пачаць скандаліць.

заскаро́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заскародзіць, заскарадзіць.

заскаро́дзіць, ‑роджу, ‑родзіш, ‑родзіць і заскарадзі́ць, ‑раджу, ‑родзіш, ‑родзіць; зак., што.

Апрацаваць глебу бараною.

заскару́зласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан заскарузлага. Працэс нараджэння новага характару пісьменнік бачыў у барацьбе новага са старым унутры самога чалавека праз пераадоленне.. адасобленасці і заскарузласці, узрошчаных старой, дарэвалюцыйнай вёскай. Барсток.

заскару́злы, ‑ая, ‑ае.

Агрубелы, шорсткі, шурпаты. Грубыя, заскарузлыя рукі нагадвалі ўсохлую патрэсканую зямлю. Дуброўскі. // перан. Адсталы, закаснелы. Дзесьці ў цёмных нетрах заскарузлай Данькавай душы ёсць нешта такое, што можна назваць падабенствам да чалавечых пачуццяў. Шкраба. Кіпела Затонне, выбітае з каляіны заскарузлай плыні вясковага жыцця. Перкін.