Verbum

камута́тарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камутатара. Камутатарная зала. Камутатарны шнур.

камутацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для камутацыі. Камутацыйная апаратура.

камута́цыя, ‑і, ж.

Змена злучэнняў у электрычных ланцугах: уключэнне, адключэнне і пераключэнне іх асобных частак, а таксама змена напрамку электрычнага току.

[Ад лац. commutatio — змена.]

камуфле́т, ‑у, М ‑леце, м.

1. Падземны разрыў артылерыйскага снарада або міны, які выяўляецца толькі па гуку або па ўзрыхленасці зямлі. // Падземны ўзрыў, які разбурае падземныя пабудовы праціўніка.

2. перан. Нечаканая непрыемнасць, няўдача.

камуфлі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. камуфліраваць.

камуфлі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) камуфляж. Камуфліраваць будынак. Камуфліраваць машыну.

камуфля́ж, ‑у, м.

1. Адзін з відаў маскіроўкі — афарбоўванне вайсковай тэхнікі, будынкаў і пад. плямамі рознай формы і рознага колеру.

2. перан. Тое, чым прыкрываюць, маскіруюць сапраўдныя намеры, адносіны. Як .. трэба разумець яго [Дарубашвілі] першапачатковыя адносіны да Марылі — як сапраўды шчырыя і праўдзівыя ці толькі камуфляж? «Полымя».

[Фр. camouflage.]

камуфля́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камуфляжу. Камуфляжная афарбоўка.

камфара́, ‑ы́, ка́мфара і камфо́ра, ‑ы, ж.

Бясколернае пахучае крышталічнае рэчыва, якое ўваходзіць састаўной часткай у эфірныя алеі некаторых раслін або здабываецца сінтэтычна (скарыстоўваецца ў тэхніцы і медыцыне). Укол камфары. □ — На камфару, пакапай у вуха — памагае. Бядуля.

[Грэч. kámphora.]

камфарано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае камфару (пра расліны).