Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
бвгдежзйклмнпрстфхцчшюя
авжзморуыэ

удваіх, прысл.

Колькасцю ў дзве асобы рознага полу або істоты ніякага роду.

  • Маці з сынам працуюць у.

удвайне, прысл.

У двайным памеры, удвая.

  • Заплаціць у.

удвая, прысл.

  1. У два разы.

    • У больш.

  2. У два рады, сагнуўшы папалам.

    • Ліст паперы складзены ў.

удвоіцца, ✂; зак.

Павялічыцца ўдвая, падвоіцца.

  • Насельніцтва горада ўдвоілася.

|| незак. удвойвацца, ✂.

|| наз. удваенне, ✂.

удвоіць, ✂; зак.

Павялічыць удвая, падвоіць.

  • У намаганні.

|| незак. удвойваць, ✂.

|| наз. удваенне, ✂.

удвух, прысл.

У колькасці двух мужчын.

  • У. ехаць весялей.