Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчшэ.
агеёіорст

афо́рміцца, ✂; зак.

  1. Прыняць закончаную, неабходную форму.

    • Ідэя яшчэ не аформілася.

  2. Паступіць, запісацца куды-н. з захаваннем неабходных фармальнасцей.

    • А. на працу.

|| незак. афармляцца, ✂.

|| наз. афармленне, ✂.

афо́рміць, ✂; зак.

  1. Прыдаць чаму-н. неабходную або закончаную форму.

    • А. дагавор.

  2. Залічыць куды-н., прыняць з захаваннем неабходных фармальнасцей.

    • А. на працу.

|| незак. афармляць, ✂.

|| наз. афармленне, ✂.

афо́рт, ✂, м.

Гравюра на медзі або цынку з малюнкам, пратраўленым кіслатой, а таксама адбітак з такой гравюры.

  • Выстаўка афортаў.

|| прым. афортны, ✂.