Verbum

устаць, ✂; зак.

1. Стаць на ногі, прыняць стаячае становішча.

   • У. з канапы.
   • Рана ў. (рана падняцца з пасцелі).
   • Хворая ўстала (выздаравела).

2. перан. Падняцца, рушыць на здзяйсненне чаго-н.

   • У. на абарону Радзімы.

3. Пра нябесныя свяцілы: з’явіцца на гарызонце, узысці.

   • Над лесам устала сонца.

4. перан. Узнікнуць, паявіцца, паўстаць.

   • У памяці ўсталі вобразы сяброў.

|| незак. уставаць, ✂.

|| наз. уставанне, ✂.

устаяцца, ✂ і устояцца, ✂; зак.

1. Пра вадкасць: у выніку доўгага стаяння ў пэўных умовах стаць гатовым для ўжывання.

   • Квас устаяўся.

2. перан. Стаць з цягам часу ўстойлівым, пастаянным.

   • Характар устаяўся.

|| незак. устойвацца, ✂.

устаяць, ✂; зак.

1. Утрымацца, захаваць стаячае становішча, не ўпасці.

   • У. на нагах.

2. перан. Астацца стойкім, не паддацца чаму-н.

   • У. перад выпрабаваннямі.
   • У. перад спакусай.

|| незак. устойваць, ✂.

устой, ✂, м.

1. Апора моста, гідратэхнічнага збудавання.

   • Устоі мастоў.

2. перан., Тое, што склалася, устаялася, асновы (у 4 знач.).

   • Устоі жыцця.
   • Маральныя ўстоі.

устойлівы, ✂.

1. Які стаіць цвёрда, не хістаючыся, не падаючы.

   • Устойлівая апора.
   • Устойлівая раўнавага.

2. перан. Які не паддаецца ваганням, пастаянны, стойкі, цвёрды.

   • Устойлівыя ўраджаі.
   • Устойлівая валюта.
   • У. характар.

|| наз. устойлівасць, ✂.

устояны, ✂.

Які стаў гатовым для ўжывання ў выніку доўгага стаяння ў адпаведных умовах.

• Устояная наліўка.

устояць, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і устаяць.

|| незак. устойваць, ✂.

устроіцца, ✂; зак.

1. Уладкавацца, паступіць куды-н. (на работу).

   • У. на фабрыку.

2. Размясціцца дзе-н.; наладзіць сваё жыццё ў якім-н. месцы.

   • У. спаць на канапе.
   • У. на кватэру.

|| незак. устройвацца, ✂.

устроіць, ✂; зак.

1. Наладзіць, зрабіць, арганізаваць што-н.

   • У. ілюмінацыю.
   • У. аблаву.
   • У. вечарынку.

2. Учыніць, справіць.

   • У. скандал.
   • У. штуку (зрабіць што-н. недарэчнае, нечаканае; разм.).

3. Уладкаваць, памясціць куды-н.

   • У. на службу.

|| незак. устройваць, ✂.

|| наз. устройства, ✂.

устройства, ✂, н.

1. гл. устроіць.

2. Тэхнічная канструкцыя, прыбор, механізм, прыстасаванне (кніжн.).

   • Транспартнае ў.
   • Рэгулюючае ў.