устаяцца (устояцца) дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Пра вадкасць: у выніку доўгага стаяння ў пэўных умовах стаць гатовым для ўжывання.

    • Квас устаяўся.
  2. пераноснае значэнне: Стаць з цягам часу ўстойлівым, пастаянным.

    • Характар устаяўся.

|| незакончанае трыванне: устойвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)