Verbum

устаць, ✂; зак.

1. Стаць на ногі, прыняць стаячае становішча.

   • У. з канапы.
   • Рана ў. (рана падняцца з пасцелі).
   • Хворая ўстала (выздаравела).

2. перан. Падняцца, рушыць на здзяйсненне чаго-н.

   • У. на абарону Радзімы.

3. Пра нябесныя свяцілы: з’явіцца на гарызонце, узысці.

   • Над лесам устала сонца.

4. перан. Узнікнуць, паявіцца, паўстаць.

   • У памяці ўсталі вобразы сяброў.

|| незак. уставаць, ✂.

|| наз. уставанне, ✂.