устойлівы

прыметнік

  1. Які стаіць цвёрда, не хістаючыся, не падаючы.

    • Устойлівая апора.
    • Устойлівая раўнавага.

  2. пераноснае значэнне: Які не паддаецца ваганням, пастаянны, стойкі, цвёрды.

    • Устойлівыя ўраджаі.
    • Устойлівая валюта.
    • У. характар.

|| назоўнік: устойлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)