Verbum

пісаніна, ✂, ж. (разм. пагард.).

Мнагаслоўнае пісанне розных папер куды-н., а таксама самі такія паперы.

• Развесці пісаніну.

пісанне, ✂, н.

1. гл. пісаць.

2. Тое, што напісана, пісьмо, твор (іран.).

   • Расцягнутае п.

пісаны, ✂.

Напісаны ад рукі.

• Пісаныя кнігі.
• Гаварыць як па пісаным (бойка, гладка).

◊

• Пісаны прыгажун або пісаная прыгажуня — пра вельмі прыгожага чалавека.

пісар, ✂, м.

Канцылярскі служачы, які займаецца перапіскай, складаннем і рэгістрацыяй канцылярскіх папер.

• Вопытны п.
• Ротны п.

|| прым. пісарскі, ✂.

• П. почырк.

пісацца, ✂; незак.

1. Перадавацца на пісьме пэўным чынам.

   • Імёны і прозвішчы пішуцца з вялікай літары.

2. безас. Аб магчымасці або жаданні пісаць (разм.).

   • Сёння штосьці не пішацца.

3. Лічыцца ў якім-н. званні, саслоўі, называць сябе як-н., падпісваючыся (уст.).

   • П. дваранінам.

пісаць, ✂; незак.

1. Перадаваць на чым-н. якія-н. графічныя знакі.

   • П. літары.
   • П. разборліва.

2. Складаць які-н. тэкст, ствараць літаратурны твор.

   • П. заяву.
   • П. вершы.

3. што аб кім-чым, пра каго-што і з дадан. сказам. Паведамляць ці выказваць што-н. пісьмова.

   • Газеты пішуць пра падзеі ў горадзе.
   • П. пра дасягненні нацыянальнага мастацтва.

4. Звяртацца да каго-н. пісьмова.

   • П. у вышэйшыя інстанцыі.

5. Ствараць творы жывапісу.

   • П. пейзаж.

◊

• Закон не пісаны для каго або каму (разм.) — пра таго, хто дзейнічае, як яму захочацца.

• Дурням закон не пісаны.

◊

• Пішы прапала (разм.) — аб непазбежнасці якой-н. страты, няўдачы і пад.

|| зак. напісаць, ✂.

|| наз. пісанне, ✂.

піск, ✂, м.

Вельмі тонкі крык, высокі гук, які ўтвараецца кім-н.

• Мышыны п.

піскатня, ✂, ж. (разм.).

Працяглы многагалосы піск.

• П. пацукоў.

пісклівы, ✂ і пісклявы, ✂.

Вельмі тонкі, з піскам, вісклівы; які ўтварае піск.

• П. голас.
• Пісклівае дзіця.

|| наз. пісклівасць, ✂ і пісклявасць, ✂.

піскун, ✂, м. (разм.).

Той, хто часта пішчыць.

|| ж. піскуха, ✂ і піскля, ✂.