Verbum

капуста, ✂, ж.

Агародная расліна, лісце якой звіваецца ў качаны, а таксама самі качаны.

• Цвятная к. (асобы від капусты, суквецце якой ідзе ў ежу).
• Міска гарачай капусты (вараная страва з крышанага качана гэтай расліны).

○

• Марская капуста — марскія водарасці, якія ўжываюцца як ежа і як лячэбны сродак.

|| прым. капусны, ✂.

капут, нескл., м., у знач. вык. (разм.).

Канец, гібель.

• К. прыйшоў усяму ліхому.

капуха, ✂, ж. (разм.).

Жанчына, якая ўсё робіць марудна, вяла.

капуцын​¹, ✂, м.

Манах рымска-каталіцкага францысканскага ордэна, які носіць плашч з капюшонам.

|| ж. капуцынка, ✂.

|| прым. капуцынскі, ✂.

капуцын​², ✂, м.

Род амерыканскіх малпаў з шырокімі насамі і доўгімі валасамі на галаве ў выглядзе капюшона.

капцёр, ✂, м. (разм.).

Тое, што і каптэнармус.

|| прым. капцёрскі, ✂.

капцёрка, ✂, ж. (разм.).

Склад маёмасці ў вайсковай часці, а таксама на будоўлі, у цэху, гаражы.

капчушка, ✂, ж. (разм.).

Дробная вэнджаная рыба.

|| прым. капчушачны, ✂.

капшук, ✂, м.

Мяшочак для тытуню, які сцягваецца шнурком; кісет.

• Насыпаў махоркі ў к.

|| прым. капшучны, ✂.

капыл, ✂, м.

1. Кавалак дрэва ў форме ступні, які выкарыстоўваецца пры шыцці абутку.

2. Адзін з драўляных брускоў, якія ўстаўляюцца ў палазы і служаць апорай для кузава саней.

◊

• Гнуць на свой капыл (разм.) — рабіць па-свойму, не слухаючы думкі іншых.

• Усё (усе) на адзін капыл (разм.) — аднолькавыя, падобныя (парабіць, зрабіць, атрымацца).