Verbum

капуха, ✂, ж. (разм.).

Жанчына, якая ўсё робіць марудна, вяла.

капуцын​¹, ✂, м.

Манах рымска-каталіцкага францысканскага ордэна, які носіць плашч з капюшонам.

|| ж. капуцынка, ✂.

|| прым. капуцынскі, ✂.

капуцын​², ✂, м.

Род амерыканскіх малпаў з шырокімі насамі і доўгімі валасамі на галаве ў выглядзе капюшона.

капцёр, ✂, м. (разм.).

Тое, што і каптэнармус.

|| прым. капцёрскі, ✂.

капцёрка, ✂, ж. (разм.).

Склад маёмасці ў вайсковай часці, а таксама на будоўлі, у цэху, гаражы.

капчушка, ✂, ж. (разм.).

Дробная вэнджаная рыба.

|| прым. капчушачны, ✂.

капшук, ✂, м.

Мяшочак для тытуню, які сцягваецца шнурком; кісет.

• Насыпаў махоркі ў к.

|| прым. капшучны, ✂.

капыл, ✂, м.

1. Кавалак дрэва ў форме ступні, які выкарыстоўваецца пры шыцці абутку.

2. Адзін з драўляных брускоў, якія ўстаўляюцца ў палазы і служаць апорай для кузава саней.

◊

• Гнуць на свой капыл (разм.) — рабіць па-свойму, не слухаючы думкі іншых.

• Усё (усе) на адзін капыл (разм.) — аднолькавыя, падобныя (парабіць, зрабіць, атрымацца).

капылле, ✂, н., зб.

Капылы.

капыт, ✂, м.

Рагавое ўтварэнне на канцы ног у некаторых млекакормячых.

|| памянш. капыток, ✂.

|| прым. капытны, ✂.

Атрад капытных (наз.).