Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

машыназнаўства, , н.

Навуковая дысцыпліна, якая ўключае ў сябе апісанне і тэорыю машын і механізмаў.

|| прым. машыназнаўчы, .

машынальны, .

Механічны, аўтаматычны.

  • М. адказ.

|| наз. машынальнасць, .

машынапіс, , м.

Друкаванне на пішучай машынцы, а таксама сам тэкст, атрыманы ў выніку друкавання.

|| прым. машынапісны, .

  • М. тэкст.

машынізаваць, ; зак. і незак. (спец.).

Укараніць (укараняць) машыны ў вытворчасць.

|| наз. машынізацыя, .

машыніст, , м.

Спецыяліст, які кіруе ходам машыны.

  • М. паравоза.
  • М. экскаватара.

машыністка, , ж.

Жанчына, якая працуе на пішучай машынцы.

машынка, , ж.

Механічная прылада для якой-н. работы.

  • Пішучая м.
  • Шыць на машынцы (на швейнай машыне).
  • М. для стрыжкі валасоў.

маэстра, , м.

Ганаровая назва выдатных музыкантаў, жывапісцаў, шахматыстаў.

маяк, , м.

Вежа з сігнальнымі агнямі на беразе мора або вострава, якія паказваюць шлях караблям.

|| прым. маячны, .

маянэз, , м.

  1. Соўс з алею, яечнага жаўтка, воцату, гарчыцы і іншых прыпраў.

  2. Халодная страва з рыбы, птушкі, агародніны, залітая такім соусам.

    • М. з судака.

|| прым. маянэзны, .