Verbum

удзяўбці, ✂; зак.

1. Часта ўдараючы, разрыхліць, зрабіць паглыбленне ў чым-н.

   • Зямля так умерзла, што не ў. яе.

2. Тое, што і удзеўбануць.

|| незак. удзёўбваць, ✂.

удзячнасць, ✂, ж.

Пачуццё, якое ўзнікае ў адказ за зробленае дабро, увагу; падзяка.

• Прыняць што-н. з удзячнасцю.
• Словы ўдзячнасці.
• Зрабіць што-н. у знак удзячнасці або ва ў. за што-н.

удзячны, ✂.

1. Які адчувае, выказвае ўдзячнасць або прасякнуты ўдзячнасцю.

   • У. чытач.
   • Я вам вельмі ў. за дапамогу.
   • У. позірк.

2. перан. Які абяцае добрыя вынікі, плён, які можа апраўдаць затрачаныя сілы, сродкі.

   • Удзячная праца.

удмурты, ✂, м.

Народ угра-фінскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Удмурцкай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. удмуртка, ✂.

|| прым. удмурцкі, ✂.

удовы, ✂ (разм.).

Які (-ая) з’яўляецца ўдаўцом (удавой).

удод, ✂, м.

Птушка са стракатым апярэннем, веерападобным чубам і загнутай уніз дзюбай.

|| прым. удодавы, ✂.

• Сямейства ўдодавых (наз.).

удой, ✂, м.

1. Колькасць малака, надоенага за адзін раз або за які-н. перыяд часу.

   • Сутачны ў.
   • Павысіць удоі.

2. Тое, што і даенне.

   • Малако вячэрняга ўдою.

|| прым. удойны, ✂.

удойнасць, ✂, ж.

Тое, што і малочнасць.

• Значна павысілася ў. кароў.

удойны, ✂.

1. гл. удой.

2. З высокай малочнасцю.

   • Удойныя каровы.

удосталь, прысл.

Да поўнага задавальнення, у дастатковай ступені.

• Нагаварыцца ў.
• У. накарміць.