Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

тарфянік, , м.

  1. Залежы торфу, тарфяное балота.

  2. Асушанае тарфяное балота.

  3. Спецыяліст па торфу або рабочы торфараспрацовак.

тарфяністы, .

Які змяшчае ў сабе торф, багаты торфам.

  • Тарфяністае балота.

|| наз. тарфяністасць, .

тарфянішча, .

Асушанае тарфяное балота.

тарфяны, .

  1. Які змяшчае ў сабе торф.

    • Тарфяное балота.
  2. Які адносіцца да здабычы і апрацоўкі торфу.

    • Тарфяныя машыны.

тарцаваць, ; незак. (спец.).

  1. Адпілоўваць канцы бярвення, брусоў і пад., апрацоўваць тарцы.

  2. Засцілаць тарцамі (у 2 знач.).

|| зак. затарцаваць, .

|| наз. тарцоўка, і тарцаванне, .

|| прым. тарцовачны, .

тарчаць, ; незак.

  1. Узвышацца, уздымацца над паверхняй, вытаркацца ўбок, уперад, уверх.

    • 3-пад снегу тарчалі дошкі.
  2. перан. Знаходзіцца дзе-н., назаляючы сваёй непатрэбнай прысутнасцю (неадабр.).

    • Увесь дзень т. у суседзяў.

тарчма, прысл.

Старчаком, у вертыкальным становішчы (звычайна ў спалучэнні: стаяць тарчма).

  • Палка стаіць т.

таршэр, , м.

Свяцільная лямпа з абажурам на высокай падстаўцы, якая ставіцца на падлогу.

тарыф, , м.

Афіцыйна ўстаноўленая сума збораў, аплаты за што-н.

  • Таможны т.
  • Чыгуначны т.

|| прым. тарыфны, .

тарыфікаваць, ; зак. і незак. (спец.).

Правесці (праводзіць) тарыфікацыю.

  • Т. аклады.