тарчаць,
-
Узвышацца, уздымацца над паверхняй, вытаркацца ўбок, уперад, уверх.
- 3-пад снегу тарчалі дошкі.
-
перан. Знаходзіцца дзе-н. , назаляючы сваёй непатрэбнай прысутнасцю (неадабр. ).- Увесь дзень т. у суседзяў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)