Verbum

тавар, ✂, м.

1. Прадукт працы, выраблены для абмену, продажу.

   • Тавары шырокага ўжытку.

2. Свойская рагатая жывёла (абл.).

   • Ужо т. з поля гоняць.

|| прым. таварны, ✂.

• Таварнае абазначэнне.
• Т. выгляд (добры знешні выгляд тавару, які прадаецца).
• Т. знак (знак прадпрыемства, фірмы).

тавара... і тавара-...

Першая частка складаных слоў са знач.:

• 1) які мае адносіны да тавару, тавараў, напр. тавараабарачэнне, тавараабарот, таваравытворца, таваразабеспячэнне, тавараспажывец;
• 2) таварны (у 2 знач.), напр. тавара-пасажырскі, таваратранспартны.

тавараабарачэнне, ✂, н.

Тое, што і тавараабарот.

тавараабарот, ✂, м.

Абарот тавараў у народнай гаспадарцы.

• Рост тавараабароту.

тавараабмен, ✂, м.

Абмен таварамі.

• Шырокі т.

|| прым. тавараабменны, ✂.

таваравед, ✂, м.

Тое, што і таваразнавец.

таваравытворца, ✂, м.

Той, хто заняты вытворчасцю тавараў.

таваразнавец, ✂, м.

Спецыяліст у галіне таваразнаўства.

таваразнаўства, ✂, н.

Сукупнасць ведаў пра тавар як прадмет гандлю, пра яго ўласцівасці, гатункі і спажывецкае значэнне.

|| прым. таваразнаўчы, ✂.

таваразнаўца, ✂, м.

Тое, што і таваразнавец.