Verbum

мармоль, ✂, м. (разм.).

Нелюдзімы, пануры, негаваркі чалавек.

мармур, ✂, м.

Цвёрды камень крышталічнай пароды, які ўжываецца для скульптурных і архітэктурных работ.

|| прым. мармуровы, ✂.

мармураваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

Распісаць (-пісваць), апрацаваць (-цоўваць) пад мармур.

|| наз. мармурацыя, ✂.

мармуроўшчык, ✂, м.

Спецыяліст па апрацоўцы мармуру.

мармытаць, ✂; незак.

Гаварыць ціха і невыразна; бубніць.

|| наз. мармытанне, ✂.

мармытун, ✂, м. (разм.).

Той, хто пастаянна мармыча.

|| ж. мармытуха, ✂.

мармышка, ✂, ж.

Штучная прынада для лоўлі рыбы.

• Лавіць рыбу на мармышку.

марна, прысл.

Дарэмна, упустую.

• М. страціць час.

марнавацца, ✂; незак.

1. Траціцца без карысці, прападаць.

   • Марнуюцца сілы.

2. Тое, што і мардавацца (у 2 знач,).

   • М. ў турме.

|| зак. змарнавацца, ✂.

марнаваць, ✂; незак.

1. Траціць без карысці, марнатравіць.

   • М. час.

2. Мучыць, стамляць.

   • М. людзей.

|| зак. змарнаваць, ✂.

|| наз. марнаванне, ✂.