Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

маёмны, .

Заможны, багаты.

  • Маёмныя класы.

маёнтак, , м.

Зямельнае ўладанне памешчыка.

  • Панскі м.

|| прым. маянтковы, .

маёр, , м.

Афіцэрскае званне або чын рангам вышэйшае за званне капітана, а таксама асоба, якая носіць такое званне.

|| прым. маёрскі, .

маёўка, , ж.

  1. У дарэвалюцыйнай Расіі: нелегальны сход рабочых у дзень 1-га Мая.

  2. Вясенняя загарадная прагулка, гулянне на ўлонні прыроды.

    • Выехаць на маёўку.

мажарытарны, :

  • мажарытарная сістэма (спец.) — сістэма выбараў, пры якой у лік выбраных трапляюць кандыдаты партыі, што атрымала большасць галасоў у дадзенай акрузе.

мажджэр, , м. (разм.).

Металічны таўкач.

мажджэрыць, ; незак. (разм.).

Драбіць, таўчы, раздрабляць.

мажлівы, (разм.).

Тое, што і магчымы.

|| наз. мажлівасць, .

мажнець, ; незак. (разм.).

Станавіцца тоўстым, мажным.

  • З гадамі пачынаю м.

|| зак. памажнець, .

мажны, .

Дзябёлы, поўны, моцнага целаскладу.

  • М. мужчына.